De woning is geconcipieerd volgens de specifieke situatie, het is namelijk een driegevelwoning met voorgevel op het zuiden en uitkijkt op het park dat een uitloper vormt van het park van Tervuren. De achterzijde daarentegen ligt door zijn vreemde vorm van het perceel wat verwrongen tussen de buren.

Er is daarom geopteerd om het park visueel binnen te trekken in de woning langs een groot glas, we konden dit doen door de leefruimte en keuken op de verdieping te plaatsen. Daardoor konden we ook een terras plaatsen op het dak van de annex, door het optillen van het terras krijgen we daardoor sneller zonlicht langs de achterzijde van de woning. Een groot dakglas zorgt voor een lichtinval in de keuken en geeft zicht naar het park vanuit de bovenliggende bureauruimte. Op deze manier geven we meer privacy aan de keukenruimte en betrekken we het meer op de tuin. We komen de woning binnen langs de zijkant van de woning, aan deze zijde zijn ook de kinderkamers gesitueerd, zij kijken uit op een ingesloten kleine tuin.

De hoofdslaapkamer en de badkamer liggen achteraan de woning, Ze hebben enorme glaspartijen maar wel net boven ooghoogte, zodat we in deze ruimtes wel veel licht hebben maar waar toch de privacy gewaarborgd blijft. Deze raampartijen steken hoog uit boven het plafond en doen dienst als borstwering van het terras, eigelijk kijken we vanop het terras door dit volume naar de tuin, de tuin wordt hierdoor meer betrokken bij de woning.

De voorgevel en het dak vormen een flap rond het bestaande volume. De uitvoering ervan in ongelijke zinkbanen zorgt ervoor dat we de openingen, die gedicteerd werden vanuit het interieur, perfect konden laten inpassen binnen deze stroken. Alle detailleringen moeten ervoor zorgen dat het vlak zo gaaf mogelijk blijft.

Binnenin zijn de meubels mee opgenomen in het ontwerp en hangen ze nauw samen met de overige detailleringen in de woning. Om sereniteit en rust te krijgen zijn quasi alle vlakken wit gehouden, met de kasten als groot contrast doorheen de woning, deze werden uitgevoerd in verdonkerd zebrano. In deze kasten zijn er twee nissen uitgespaard: de haardnis en de keukennis. Er is getracht om zoveel mogelijk de volumes te respecteren, daarom zitten de kasten in de wanden en zijn alle technieken: balken, kolommen, verluchting, verlichting en verwarming volledig ingewerkt. De strakke belijning zowel binnen als buiten, zowel horizontaal als vertikaal zorgt voor een brede perspectiefwerking en een groter ruimtegevoel.